Jack prolongeert wereldtitel

Onderstaand artikel is verschenen in de Bridge Magazine IMP van oktober/november 2002.

 

Ik geloof ...... dat dit heel goed is

O jé, wat doet ie nou? In één van de kamers van het grote Queen Elizabeth hotel in Montreal zitten vijf Nederlanders gebiologeerd naar een paar bridgende computers te kijken. Het Jackteam, bestaande uit Hans Kuijf, Martin Pattenier en ondergetekende, krijgt regelmatig bezoek van de in Montreal actieve Nederlandse internationals. Dit keer vormen Bauke Muller en Simon de Wijs de weliswaar kleine maar zeer meelevende supporterschare. Het vijftal verstijft van schrik als het programma Jack regelrecht in een vork speelt. Na een paar seconden die een eeuwigheid lijken te duren, spreekt Bauke aarzelend de verlossende woorden "Ik geloof ... dat dit heel goed is." Twee minuten later is Jack opnieuw wereldkampioen.

Het zesde wereldkampioenschap computerbridge valt dit jaar tegelijkertijd met de Rosenblum en McDonnell Cup in Montreal. De Nederlandse titelverdediger Jack is uiteraard van de partij. De zeven deelnemende programma's beginnen met een round–robin (20 spellen per match), waarna de bovenste vier zich plaatsen voor de halve finale. Jack wint de voorronde en heeft vervolgens ook weinig moeite met het Duitse Qplus. Tegenstander in de finale (64 boards) is het Franse WBridge5 dat tot dan toe ongeslagen is (18-12 winst op Jack in de voorronde en een gigantische overwinning op het Japanse MicroBridge in de halve finale). Het is duidelijk dat WBridge5 en Jack momenteel met kop en schouders uitsteken boven alle andere programma's en de finale belooft een spannende nek–aan–nek race te worden.

Het is moeilijk objectief te blijven, maar wanneer Jack halverwege met 26 IMPen achterstaat, hebben we toch het gevoel dat we erg veel pech hebben. Kijk bijvoorbeeld eens naar het volgende spel:

N/Allen H
V B 9 8 7 6
10 9
B 9 5 4
9 8 7 6 4 3
 H 4 3
H
 H V 10 9 4 3
    
N
    W        O
    
Z

 –
 A 10 2
A 8 6 5 3 2
8 7 3 2

A V B 10 5 2
5
V B 4
A V 10

Met WBridge5 op de NZ–stoelen wordt het matige 4 bereikt. Oost krijgt twee schoppenintroevers en we schrijven maar liefst +400. Goede score denk je dan. In de andere kamer begin het bieden als volgt:

WestNoordOostZuid
WBridge5JackWBridge5Jack
2pas2SA
pas3pas4

2 is een zwakke twee en 2SA een relay. 3 toont vervolgens een minimale hand met maximaal één tophonneur in harten. Dat duidt op honneurkracht in de andere kleuren en zuid gokt begrijpelijk op 4. Als je alleen de NZ–kaarten bekijkt, ziet dat er prima uit. Er zijn weliswaar slechts zeven troeven, maar alle plaatjes zijn binnen en met een 6ם fit word je zelden troefkort. Wanneer de troeven bij OW een beetje schappelijk verdeeld zijn, lijkt de manche af te hangen van de positie van H. Zit die kaart bij oost dan verwacht je tien slagen en heeft west H, dan haal je je schouders op en noteer je 𤩔. Helaas zaten de troeven bij OW niet schappelijk verdeeld en keek west tegen een zeskaart aan. Gecombineerd met drie heren achter de sterke hand was dat genoeg voor een knallend strafdoublet. Toen de rook opgetrokken was, had de leider slechts zeven slagen. Ook al zeg je dan honderd keer dat 4 een prima manche is, het kost gewoon negen IMP–en.

Dat kon zo toch niet door blijven gaan? Martin en ik werden er moedeloos van, maar Hans bleef optimistisch: "Ik heb er al een paar dagen een goed gevoel over. We gaan winnen." Het geluk van WBridge5 begon inderdaad op te raken en met nog vijf spellen te gaan, kwam Jack eindelijk op voorsprong. Toen kwam het allesbeslissende laatste spel. De stand was 97-92. Zouden 5 IMPen genoeg zijn?

Spel 64
W/OW
A V 9 4
H V 3 2
10
H 6 4 2
H 6 2
8 7 6 4
A 9 6
10 8 7
    
N
    W        O
    
Z

10 5
A 10 9
B 8 5 4
A V B 9

B 8 7 3
B 5
H V 7 3 2
5 3

Het biedverloop in de open kamer:

WestNoordOostZuid
WBridge5JackWBridge5Jack
pas1pas1
pas3pas3
pas4paspas
pas   

Enige uitleg bij het bieden:
1 is Walsh (kan een langere ruitenkleur bevatten) en 3 is een mini–splinter (14-16 HP, schoppenfit en singleton of renonce in ruiten).

Na de mini–splinter is het einde van het theorieboek bereikt. Zuid begint vervolgens op de achtergrond honderden spellen te schudden die voldoen aan de bieding tot op dat moment. De vijftig best passende worden dan met open kaarten uitgespeeld en op basis daarvan wordt de volgende actie bepaald. Gezien de verspilde ruitenhonneurs wekt het geen verbazing dat zuid zelden een manche zag zitten. Hij zwaaide dus ijlings af in 3. En nu komt één van de moeilijkste onderdelen van het computerbridge namelijk het zoeken naar een motivatie achter de acties van de andere spelers. Een menselijke noord begrijpt direct dat zuid 'verspilde ruitenpunten' heeft en accepteert diens beslissing. De Jack op de noordstoel 'snapt' ook wel dat zuid minimaal is, maar de link naar de ruitenplaatjes kan hij niet leggen. Hij plaatst zuid gewoon met een hand die maximaal een punt of negen heeft, maar in die groep zitten er nog steeds heel wat handen die 4 speelbaar maken (en dat zijn natuurlijk precies die handen, waarbij de ruitenhonneurs verwisseld zijn met honneurs in één van de andere kleuren). Dat achterhalen van de motivatie is overigens nog veel belangrijker als het gaat om de acties van de tegenstanders in het af– en tegenspel. Voor volgend jaar zal daar zeker aan gesleuteld worden. Hoe dan ook, op dit spel bood Jack te hoog en dankzij het goed raden van de troefkleur bleef de schade beperkt tot één down.

Het biedverloop in de gesloten kamer:

WestNoordOostZuid
JackWBridge5JackWBridge5
pas1pas1
pas2paspas
pas   

WBrdige kwam niet hoger dan 2 (1 was eveneens Walsh) en nog voordat west uitgekomen was met 7 had ik de volgende scenario's berekend.

  1. de leider maakt precies acht slagen en WBridge5 wint totaal 160 punten (110 voor 2 contract en 50 van de 4 min 1 van Jack) Omgerekend is dat 4IMPen en Jack wint op één IMP de wereldtitel.
  2. de leider maakt een overslag en WBridge5 wint 190 (140+50) ofwel 5 IMPen. Resultaat: een gelijkspel en dus verlengen
  3. de leider maakt twee overslagen en WBridge5 scoort 220 (170+50) punten. Dat levert 6 IMPen op en betekende dat WBridge5 wereldkampioen zou zijn

Ik kan me niet herinneren eerder meegemaakt te hebben dat niet alleen elke slag een verschil in IMPen betekent, maar dat dat ook direct een andere uitslag van de wedstrijd tot gevolg heeft. Je kon een speld horen vallen toen oost de eerste slag won met B. Onze verwachting was dat het resultaat afhankelijk zou zijn van de aanpak van de troefkleur. Zou de leider spelen op H–tweede ervoor en 10–derde erachter of, zoals het spel lag, op H–derde ervoor en 10–dubbel erachter? We zullen het nooit weten, want na B speelde oost in de tweede slag 10 in!
O jé, wat doet ie nou? Dat lost het troefprobleem op en lijkt de baan vrij te maken voor plus één. Tegenspel is niet het sterkste onderdeel van het computerbridge en zonder dat iemand het hardop zei, wisten we maar al te goed dat een tweede overslag zomaar geboren was. Op dat moment ging de hemel echter open en hoorde ik de verlossende woorden van Bauke "Ik geloof ... dat dit heel goed is." De leider speelde B (die hield) en vervolgde met B voor A. Opnieuw speelde oost in de schoppenvork en noord won met 9. Het volgende eindspel is inmiddels bereikt:

Spel 64
W/OW
A V 9 4
H V 3
10
H 6 4
H
8 7 6
A 9 6
10 8
    
N
    W        O
    
Z

 –
 10 9
B 8 5 4
A V 9

 7 3
 5
H V 7 3 2
5

De leider kan nu zijn klavertje op een hoge harten opruimen, maar als hij dan een harten in zijn hand troeft kan west de voorgespeelde ruiten nemen en de derde troef inspelen. Er zijn dan nog drie klaverenverliezers, want de zuidhand is onbereikbaar en het contract gaat zelfs down. In plaats van de laatste harten in te troeven moet zuid 10 opspelen en deze kleur goed raden. Aangezien het toch om de ruitenbeslissing draait, besloot WBrdige vanuit bovenstaand diagram direct 10 voor te spelen. Oost voltooide zijn magistrale staaltje verdedigen door deze honneur niet te dekken. Legt oost wel B dan kan de leider plus één maken door nu klein te leggen (opnieuw een onbeantwoorde vraag: zou WBridge5 dat gevonden hebben?). Dit duiken is nodig, omdat oost geen troef meer kan inspelen en overnemen door west werkt ook niet. Nadat oost met B de slag wint, kan de leider via het wegtroeven van A en een cross–ruff vervolgens negen slagen maken. Maar wat zou zuid doen nu oost klein gelegd had? Het moment van de waarheid flitste voorbij. Na het bijspelen van 4 legde de leider H. West pakte A en speelde de vernietigende laatste troef in. De leider kwam nu niet verder dan acht slagen en Jack was opnieuw wereldkampioen. "Ik heb er steeds een goed gevoel over gehad." zei Hans, maar zijn stem klonk niet zo zelfverzekerd als we van hem gewend zijn. De eindstand: 97-96.

Tot voor kort hoorde ik alleen vrouwenstemmen in m'n dromen. De eerste paar nachten na het WK leken die echter verdrongen door een wat zwaardere en meer bedachtzame stem: "Ik geloof ... dat dit heel goed is."

Wim Heemskerk


Uitslagen Round Robin

Jack WBridge5 Micro Bridge GIB Meadow lark Blue Chip Bridge Q–Plus
Jack X 12 – 18 21 – 9 16 – 14 25 – 3 20 – 10 25 – 3
WBridge5 18 – 12 X 18 – 12 15 – 15 20 – 10 19 – 11 16 – 14
Micro Bridge 9 – 21 12 – 18 X 16 – 14 25 – 0 21 – 9 17 – 13
GIB 14 – 16 15 – 15 14 – 16 X 0 – 17 25 – 3 25 – 4
Meadowlark 3 – 25 10 – 20 0 – 25 17 – 0 X 4 – 25 0 – 25
Blue Chip Bridge 10 – 20 11 – 19 9 – 21 3 – 25 25 – 4 X 3 – 25
Q–Plus 3 – 25 14 – 16 13 – 17 4 – 25 25 – 0 25 – 3 X

Eindstand Round Robin

ProgrammaWP's
Jack 134
WBridge5 121
Micro Bridge 115
GIB 108
Q–Plus

99
Blue Chip Bridge 76
Meadowlark Bridge 49

GIB trekt zich na de voorronde terug, zodat Q–plus zich voor de halve finale plaatst.


Halve finales

Halve finale Carry over Uitslag
1e set 2e set 3e setTotaal
Jack – Q–Plus22 68 – 25 52 – 9 34 – 58 176 – 92
WBridge5– Micro Bridge6 94 – 8 39 – 30 52 – 9 181 – 47


Finale

Finale Uitslag
1e set 2e set 3e set 4e set Totaal
Jack – WBridge5 21 – 46 9 – 10 42 – 23 25 – 17 97 – 96